Bescherming

Dagelijks worstel ik met mijn patronen. Of anders gezegd, dagelijks laat ik mijn leven over groei en ontwikkeling gaan, over liefde en vrijheid. Stapje voor stapje en eigenlijk telkens weer bied Nu een moment, om liefde en geluk te ervaren. Steeds helderder zie ik, steeds dieper voel ik. En steeds opnieuw daal ik af in mijn lijf, in mijZelf.

Mijn ego of denken of overleefmechanisme of patronen houden mij klein, in mijn comfortzone. Als bescherming. Laten mij geloven dat ik niet goed genoeg ben, zodat ik daar vervolgens mijn hele leven hard mee in de weer kan zijn: bewijzen dat ik wel goed genoeg ben, het dan nooit echt geloven, meer angst, harder werken. Door en door... Wat resulteert in: Moe, zo moe.

Een bescherming dus, lekkere bescherming dan, waartegen eigenlijk? Tegen het leven, met al haar facetten. Tegen afwijzing, tegen pijn. Want o o o wat zijn we kwetsbaar als mens. Alleen al wat er fysiek met ons kan gebeuren, buiten lopend, wat er met ons hart emotioneel kan gebeuren, (ingebeelde) afwijzing, verlating, afscheid, pijn, au. Bijna niet te doen, zeker niet als je gevoelig bent en dit echt toelaat. Dan maar liever geloven dat je niet goed genoeg bent, of er geen plek voor jou is (best gek eigenlijk, je bent er namelijk al). Maar wat als...., wat als we een klein beetje dat denken of ego loslaten, het patroon zien voor wat het is, een oud patroon dat niet meer dient. En dan een stukje durven te vertrouwen, over te geven. Ja dan is er de ongelooflijke kwetsbaarheid, wat het kleine meisje in mij dood- en doodeng vind. Als ik durf te voelen wat er gevoeld wil worden. Kwetsbaarheid, bang, boos, verdriet, frustratie, wanhoop, jaloezie, paniek, hoop.

Dan stroomt ook dankbaarheid binnen. Nederigheid. Zachtheid. Ontvankelijkheid. Creativiteit. Verbinding. Magie. Liefde. Raakbaarheid.

Dit ervaar ik als ik echt in mijn lijf ben gezakt. Dat gebeurt vaak in de natuur, na elke lichaamsgerichte therapie of ReBalancing sessie, na aanraking met aandacht, tijdens vrijen, als ik dans, wanneer ik zing. Vanuit deze ontspanning, deze openheid (naar (alles van) het leven), geloof ik dat ieder mens vanuit haar ware natuur, vanuit liefde handelt.

Omdat overleefpatronen zooo sterk zijn (laten we het zien voor wat het is, met liefdesogen..), is het iets wat voor mij dagelijks bewustzijn en aandacht behoeft. Bewust die ontspanning opzoeken, middels vertragen, de adem, beweging, bewustzijn. Zelfzorg en liefde mag ik telkens weer prioriteit maken, zodat alles wat in mij leeft kan smelten, zodat ik met het leven samensmelt..

Ik ben benieuwd naar jouw ervaringen hierin. In het leven leven.