Knuffelen

We need 4 hugs a day for survival. We need 8 hugs a day for maintenance. We need 12 hugs a day for growth ~ Virginia Satir

Laatst wilden een goede vriendin en ik lepeltje lepeltje liggen. Haar bank was te smal dus ik eindigde tussen haar benen, haar rug tegen de zijkant van de bank leunend, mijn rug tegen haar borst. We hebben zo een uur gezeten, of gelegen, kletsend, stilte, muziek luisterend. Toen ik opstond voelde ik nog helemaal de warmte op mijn rug. Ik deelde: Ik hoef eigenlijk minder van al dat gepraat en analyseren. Mijn lijf en cellen hebben meer van dit nodig. Mijn hele systeem ontspant, spanning smelt, mijn celletjes voelen dat het veilig is. Zo helend.

Onderzoek laat zien dat knuffelen extreem effectief is bij de heling van ziektes, eenzaamheid, depressie, angst en stress. Een aandacht-volle diepe knuffel heeft het volgende in zich:

• Het geeft een gevoel van veiligheid. Het bevordert open en eerlijke communicatie. De energie uitwisseling in een knuffel is een investering in de relatie. Het vergroot empathie en begrip.

• Het hormoon oxytocine komt vrij, welke gevoelens van eenzaamheid, isolatie en boosheid heelt.

• Een langere tijd knuffelen verhoogt het serotonine niveau, die de stemming verbetert en een geluksgevoel creëert.

• Knuffels versterken het immuunsysteem. De zachte druk op het borstbeen en het emotionele opladen wat dit creëert, activeert het zonnevlechtchakra. Dit stimuleert de thymus of zwezerik, die de productie van witte bloedcellen in het lichaam reguleert en in balans houdt. Deze houden je gezond houden en vrij van ziektes.

• Knuffelen verhoogt zelfwaardering. Vanaf onze geboorte laat de aanraking van onze familie ons voelen dat we geliefd en speciaal zijn. De associatie tussen eigenwaarde en de sensaties van aanraking in onze vroege jaren liggen nog steeds opgeslagen in ons zenuwsysteem als volwassenen. Op celniveau ligt een afdruk van de knuffels die we van onze ouders kreeg tijdens het opgroeien, en knuffels herinneren ons daar op somatsich niveau daaraan. Daardoor zijn knuffels verbonden met ons vermogen tot zelfliefde.

• Knuffelen ontspant de spieren. Knuffels laten spanning in het lichaam los. Knuffels kunnen pijn wegnemen. Ze verachten pijnlijke plekken door een toenemende circulatie in de zachte weefsels.

• Knuffels leren ons te geven en ontvangen. Er zit evenveel waarde in het ontvangen en openstaan voor warmte, als in het geven en delen. Knuffels laten zien hoe liefde beide kanten op stroomt.

• Knuffels lijken zo op meditatie en lachen. Het helpt ons loslaten en in het moment te zijn. Ze moedigen aan mee te gaan in de levensstroom. We komen zo uit het denken in cirkeltjes en verbinden je met je hart, je gevoelens en je adem.

De Amerikaanse Psychologe, Satir, geboren in 1916, erkende in haar praktijk als gezinstherapeute de kracht van aanraking al door haar uitspraak: we hebben dagelijks 4 knuffels nodig ter overleving, 8 voor onderhoud en 12 voor groei.

Voor mij is bovenstaande sinds een aantal jaar heel direct voelbaar in mijn lichaam. Ik voel letterlijk de spanning smelten, de link naar geliefd zijn en het veilig voelen. Ik gun iedereen die directe ervaring.

Knuffelen en aanraking met aandacht heeft zo’n helende mogelijkheid in zich. Zeker als er trauma in je lichaam is opgeslagen, en wie is er niet in meer of mindere mate getraumatiseerd in zijn of haar leven. Het hoge niveau in spanning dat dan standaard in het systeem aanwezig is, kan tot rust komen.

Kinderen knuffelen zo spontaan en reiken zo vol overgave uit. Ergens leren we dat af, uitreiken, door negatieve leerervaringen. Dan wordt het een bewuste keuze. Zelf zoek ik aanraking bewust op, met steeds meer mensen om mij heen. Ik groet mensen op straat, waarbij de glimlach, woorden en vriendelijkheid vaak ook als een aanraking voelen. Het is zo simpel. En zo doeltreffend. Eenvoudiger kan bijna niet. En tegelijk is het niet altijd makkelijk: steeds weer je hart openen voor dit moment, voor deze ander, voor jezelf. Voor mij blijkt het steeds weer het risico waard. I believe it’s magic…

Een structuur die hierbij kan helpen is de yin yang oefening uit de tantra: samen spreek je een bepaalde tijd af waarbinnen je allebei een keer gever en ontvanger bent. Bijvoorbeeld allebei een uur. Als ontvanger kan je vragen wat je wilt. Heb je behoefte aan aanraking, een inquiry, dat de ander ene kopje thee voor je haalt? Een mooie oefeningen in vragen wat je verlangt. De ander kan ja of nee zeggen en is erop gericht om jou te geven (wat voor hem/haar zelf ook goed voelt). Daarna wissel je van rol. Hierdoor is geven en nemen in balans en de structuur kan extra houvast of veiligheid geven.

P.s. Op de foto zie je de heerlijke onbevangenheid op een van de vele dankbare momenten met een van de liefste kinderen in mijn leven. Wat een voorbeeld.